PAMAMARAAN NG PAGPAPATAAS SA KALIDAD NG EDUKASYON SA PILIPINAS

“Ang malusog na katawan ay may malusog na kaisipan.”

Ito ang paniniwalang binitbit ni Alliance of Volunteer Educators (AVE) Partylist Representative Dr. Eulogio “Amang” Magsaysay hanggang sa Kongreso noong 2004.

Taong 2000 nang mabuo sa kaisipan ng kongresista ang AVE upang makatulong sa nagaganap na krisis pang-intelektuwal noong 1997 kaalinsabay ng unti-unting paghina ng ekonomiya sa Asya.

Pangunahing layunin ng pagtatag sa AVE ang maisulong ang kapalaran ng mga mag-aaral, kaguruan, magulang at mayorya ng populasyon kung saan ang mga panahong iyon ay hindi mapigilan ang pagbagsak ng kalidad ng edukasyon sa bansa.

“Nasaksihan ko ang kaawa-awang kalagayan ng mga mag-aaral sa pampublikong kolehiyo na hindi man lamang makabili ng textbook na nagkakahalaga ng P120 at kailangan pang maipa-xerox ito kumpara sa mga mag-aaral sa US na ginugugulan ng gobyerno,’ sabi ni Magsaysay. “Ang mga silid-aklatan doon ay bukas hanggang alas 3:00 ng umaga para lamang mapagbigyan ang mga estudyante.”

TULONG PARA SA MGA GURO

Nahahabag din si Magsaysay sa kalagayan ng may 2,376 public school teachers na may taglay na tuberculosis o TB bungad ng kawalan ng maayos na silid-aralan at nag-uumapaw na bilang ng mga hinahawakang estudyante.

Ang mababang sahod ng kaguruan na nasa P9,939 ang pangunahing dahilan kung bakit marami rin sa kanila ang hindi makapagpa-aral ng anak dahil ayon sa report ng National Economic and Development Authority (NEDA) ay mangangailangan ng P17,000 na sahod bawat buwan upang makapamuhay ng maayos.

Nakapaloob sa panukala ni Magsaysay na maitaas ng P6,000 ang sahod ng mga kaguruan upang dumami pa ang bilang na magnanais magturo sa mga pampublikong paaralan na kapos sa may 16,390 na guro.

Dahil dito, naisipan ni Magsaysay na kailangan lumahok ang AVE sa eleksyon upang magkaroon ng representasyon ang hanay ng mga guro sa gobyerno. “Noong 2001 ay isang kaibigang mambabatas ang nakapagsabi sa akin na walang kinatawan ang Alliance of Volunteer Educators sa Kongreso hindi katulad ng ibang sector na may representasyon doon,’ ayon kay Magsaysay. “Noong una ay nagdadalawang isip ang grupo dahil ang samahan ay isang non-government organization (NGO) at hindi isang partido political.”

DUGONG POLITIKAL

Si Magsaysay ay parehong may dugong politika na nananalaytay sa kaniyang ugat dahil naging aktibo sa politika ang mga magulang nito. Siya ay pangalawang anak ni dating Senator Genaro Magsaysay ng Castillejos, Zambales at Adelaida “Baby” Canoy Rodriguez ng Rodriguez, Rizal, na anak ni dating Senate President Eulogio “Amang” Rodriguez.

Natapos ng kongresista ang kanilang Political Science degree sa University of Southern California (USC) kung saan nagtapos siyang magna cum laude. Tinapos din ni Magsaysay ang kaniyang masteral degree sa economics at doctorate in philosophy in political economy sa USC.

Pagkatapos ng kaniyang PhD noong 1992 ay nagtrabaho ang mambabatas bilang economic analyst at corporate secretary at senior mortgage loan officer sa dalawang magkahiwalay na bangko sa Los Angeles, California.

Sa loob ng tatlong taon sa 13th Congress ay nakapaghain ang kongresista ng 14 na panukalang batas kabilang ang pagsusulong sa sahod ng mga guro sa pampublikong paaralan at may kapansanan (SPED).

KAWANGGAWA

Bukod sa mga panukalang batas ukol sa pagpapataas sa sahod ng mga kaguruan ay itinatag ang AVE sa tulong ng Congressional Spouses Foundation, Inc. and “Haven for Children” sa Muntinlupa City na ang layunin ay mabigyan ng tahanan ay rehabilitasyon ang mga batang kalalakihan.

Bukod dito ay ipinatayo rin ng AVE ang Gimme Shelter sa Ermita, Manila upang matulungan at pansamantalang may matuluyan ang mga pamilyang walang tahanan.

MAUNLAD NA KINABUKASAN

Umaasa si Magsaysay na sa malao’t madali ay matutupad din ang kanilang pangarap para sa kinabukasan ng mga kabataang Pilipino. Ayon sa kongresista, “Sa pagtutulungan at pagsasama-sama ay tiyak na mararating din ng Pilipinas ang maunlad na kinabukasan para sa mga darating na henerasyon.” (By Meloi Maluntag, Pinas, p9)

EDUKASYON, HUWAG IPAGWALANG-BAHALA

Nang makapasa si Many “Pacman” Pacquiao sa Accreditation Equivalency (A & E) test ng Department of Education (DepEd), nalantad ang dalawang naghuhumindig na katotohanan: Pagkauhaw sa karunungan at pagpapaunlad sa edukasayon sa bansa. Ang kambal na hangaring ito ay totoong hindi dapat ipagwalang-bahala ng sinoman at mismong gobyerno sa pamamagitan ng DepEd, na ang pangunahing misyon ay linangin ang edukasyon na itinuturing na mabigyan ng armas laban sa kahirapan at kamangmangan.

Lingid sa kabatiran ng marami, si Pacquiao na ating dinadakila bilang People’s Champ, ay kumuha ng A & E test kamakailan sa Ireneo Santiago High School sa General Santos City. Ngayon, siya ay isang nang bona fide high school graduate at maaari nang tumuklas ng mga mataas ng edukasyon sa kolehiyo.

Masasalamin dito na ang sikat at pinakamayamang boksingero sa bansa ay hindi kailanman tinabangan sa pag-aaral, isang pagkakataon na sandaling ipinagkait sa kanya dahil sa kanilang karalitaan. At bunga nito, siya ay hinirang ng DepEd bilang Special Ambassador for Alternative Learning System at People’s Champ for Education.

Walang alinlangan na ang pagkakapasa ni Pacquiao sa naturang pagsusulit – isang programa tungkol sa pagtuturo sa mga estudyante kahit na sila ay nasa tahanan – ay isang inspiration sa mga kabataan lalo na sa milyon-milyong out-of-school youth na hindi nakapag-aral dahil sa karalitaan.

Sa kabilang dako, ang pagkauhaw ni Pacquiao sa karunungan ay marapat lamang na lalong paigtingin sa pamamagitan ng pagpapaunlad ng edukasyon. Hindi maililihim na ang pinakamalaking problema ng lipunan ay kung paanong mabibigyan ng magandang edukasyon ang mga kabataan kahit na matindi ang krisis na kinakaharap ng bansa.

At tulad ng laging binigyang-din ng Alliance of Volunteer Educators (AVE) ang party-list na pinamumunuan ni Rep. Eulogio “Amang” R. Magsaysay, ang edukasyon ang isa sa mga sector ng mga lipunan na hindi mabibigyan-pansin dahil sa kakulangan sa pondo, walang sapat na gugulin para sa kailangang mga aklat, silid-aralan at iba pang mahahalagang pasilidad.

Gayunman, inaasahan ni Magsaysay na sa taong ito, ang DepEd ay maglalaan ng mas malaking pondo para sa mga programang pang-edukasyon upang ang sector na ito ay tuluyang makabangon sa naghihirap nitong situwasyon. Kung sa bagay, ang AVE partylist ay laging nagsisikag upang maisulong ang programa tungkol sa karunungan. Katunayan, napagkalooban ng scholarship ang mga mag-aaral sa 112 colleges at state universities sa buong bansa dahil sa pondong mula sa congressional fund ng mga kongresista.

Kaakibat nito, sinisikap din ng AVE partylist na pataasin ang suweldo ng mga guro sa pamamagitan ng House Bill No. 1189. Sa gayon, sila – lalo na ang mga elementary school teachers – ay hindi na mangingibang bansa upang mamasukan bilang mga domestic helpers sa Hongkong, Thailnad, Italis, Saudi Arabia at iba pang mauunlad na bansa. Mananatili na lamang sila rito upang ipagpatuloy ang kanilang misyon sa paggabay at paghubog sa murang isipan ng mga kabataan: isang tungkulin na magiging daan sa pag-unlad ng edukasyon sa bansa.

Sa makatuwid, ang misyong ito ni Magsaysay tungkol sa pagsulong ng edukasyon – sampu ng mabuting resulta ng pagkauhaw ni Pacquiao sa karunungan – ay kailangan tambalan ng gobyerno ng mas maigting na pagsisikap upang ganap na maglaho ang problema sa kamangmangan at karalitaan.

(By Celo Lagmay, "Opinion" BALITA, Pebrero 24, 2007, p.6)